Zupa to dziś nieodłączny element m.in. polskiego obiadu. Pierwsze danie, bez którego wiele osób nie może się obejść. Wielu zajada je ze smakiem, ale ilu wie, jaka jest ich historia?

Istnieje wiele hipotez. Jedna z nich mówi, że pierwszą zupę przyrządzili już neandertalczycy, a świadczy o tym, odnaleziony pewnego dnia szkielet jednego z nich, który wiele lat przed śmiercią stracił zęby, a jednak musiał się w jakiś sposób odżywiać, ponieważ bez zębów przetrwał jeszcze kilka lat.

Zupy neandertalczyków z pewnością różnią się nie tylko składem od współcześnie nam znanych zup, ale także sposobem ich przyrządzenia. Dawniej praludzie zamiast garnków (dziś głównie żaroodpornych) do „gotowania” używali wykopanego w ziemi dołka, który wyścielali zwierzęcą skórą i do którego wlewali wodę i wrzucali inne składniki. Aby całość miała odpowiednią temperaturę (była po prostu ciepła) do środka mikstury praludzie wrzucali rozgrzane wcześniej w ogniu kamienie.

Naczynia ceramiczne, które później służyły ludziom, jako garnki wynalezione zostały 5000 lat przed naszą erą. Pojawienie się tych przedmiotów, znacznie ułatwiło proces przygotowywania przez ludzi ciepłych potraw.

Pierwsza zupa skondensowana pojawiła się w roku 1897. Jej technologię stworzył chemik dr. John T. Dorrance. Co dał ludziom ten wynalazek? Przede wszystkim można było rozpocząć handel zupami, a także stworzyć racje żywnościowe dla żołnierzy. W XX wieku powstały pierwsze zupy w proszku, bardzo popularne do dziś dnia.